De suikerwortel heeft een delicaat zoete smaak die lijkt op een combinatie van pastinaak, zoete aardappel en schorseneer. Het knolgewas van de suikerwortelplant bestaat uit clusters van langwerpige wortels met een witte kern. Het zijn deze 15-20 cm. lange wortels die gegeten wordt. Een typische herfst- en wintergroente die verkrijgbaar is bij de natuurwinkel en op de biologische markt.
Vergulde soep voor de adel
Suikerwortel was mogelijk al bij de Romeinen bekend en is in de 15e eeuw in Europa geïntroduceerd. Zoetigheid was luxe in die tijd, dus behoorde suikerwortel tot de koningsmalen. Zo at de adel toen ‘vergulde soep’ met zoete wijn, amandel en sinaasappel. In de 18e eeuw verdwijnt de suikerwortel of ‘vergulde wortel’ in de vergetelheid. Ze maakte plaats voor producten uit de zogenaamde Nieuwe Wereld. Dit waren producten die vooral dankzij Columbus uit Zuid-Amerika naar Europa werden gebracht. Nu, in de 21ste eeuw, is de vergulde wortel opnieuw ontdekt en wordt ze met de dag populairder, vooral onder hen die authentieke smaken waarderen.
Nu is de geschilde suikerwortel een populair ingrediënt in de Japanse en Chinese keuken. Je kunt haar gekookt, puur, eten met een klontje boter, gefrituurd smaakt ze lekker als snack of borrelhapje, je kunt haar in de soep verwerken en ze kan prima gecombineerd worden met andere groenten of verwerkt worden in roerbakschotels.
Hoe te kweken?
Suikerwortel is eenvoudig zelf kweken. Het is een meerjarige winterharde plant met een bundel zeer zoete wortels van zo’n 1 cm dooorsnee. De plant zelf kan 150 cm hoog worden en is eenvoudig te telen in voedselrijke, vochtige grond. Zaaien kan in september of in het voorjaar. Het zaad heeft een koude periode nodig om goed te kunnen ontkiemen. Oogst de wortels ca. 13 maanden na het zaaien. Twee planten rooien levert je een maaltijd voor vier personen op. De plant kan vermeerderd worden door haar te scheuren.
